Nga Elis Buba
A është e bukura sinonim i sipërfaqësores? Në thelb të replikave të shumta që më kanë vënë shpesh në kontrapunt me mikun tim të talentuar, instrumentistin, këngëshkruesin, kompozitorin pinjoll të një familje me zemër artistike, artistin e përkushtuar Lambert Jorganxhi.
Shumë epitete për një njeri! Vërtet, por sa e vështirë është të jesh së pari njeri…me cilësi dhe së dyti artist, këtu, mes lupave orkestrale dhe vokaleve të shterruar që kushtojnë shtrenjtë në show-bizin e shqiptarëve që s’shkunden dot nga provincializmat.
Diskurs dhe pyetje me vend -më tha një ditë në mes të bisedës sonë të përhershme, filluar qëkurse njihemi- plot herë e kam kaluar në mendje idenë se nuk dua të bëj më asgjë në Shqipëri as punë, as intervista, as programe, as koncerte, asgjë. Më pas e kam ndëshkuar veten me pagjumësi dhe mendime plot, që më kanë shoqëruar për ditë e netë.
Kur dëgjoj të flasin njerëz kaq të përfshirë në botën e tyre artistike ngri në kohë, bashkë me reflektimin tim.
Nuk ka meritokraci në skenën dixhitale të televizioneve muzikore shqiptare, në skenat mediokre të mejhaneve luksoze të ahengjeve. Flas për masën dhe jo për të gjithë. Por kjo masë eklipson të gjithë dhe të gjithën, mbi të gjitha përpjekjet e pakta për krijimtari reale dhe dëshirën për art.
Bëhesh i famëm nëse kërkon burrë apo grua në tv, ose nëse ke takim me drejtorin e tv, ose nëse i jepesh burrit të martuar, kriminel, ose nëse je enjtur aq shumë me silikon, sepse ky është stereotipi i bukurisë, që i ka bërë të ngjasojnë kaq shumë të gjithë me të gjithë.
U përmenda, nga mendimet e mësipërme që më kushtuan vetëm një fragment sekondi dhe po dëgjoja.
Estetikja sot merret si gjithçka. Si një dallgë edhe pse e cekët që s’shkakton dot asnjë përmbysje. Ndaj edhe gati automatikisht u ula një ditë dhe nisa punën për projektin që u finalizua me titullin “Melodi.” Si një kumt, si një rekuiem e gëzueshëm, një thirrje për të kujtuar vlerat, një ngasje për të mos heshtur para përgjunjies së artit ndaj komecialitetit.
Është e vërtetë, artistët janë të keqpaguar, por ata të vërtetët, s’janë të varfër, përkundrazi. Ata kanë një pasuri që e ruajnë me fanatizëm e që s’mund të blihet apo shitet. S’mund të trafikohet dhe të shkëmbehet.
E dua vendin tim Shqiperinë, edhe pse aty zotëron vetem intriga, ka ende thjeshtësi por edhe thellësi dhe në këtë dëshirë për rebelim vuri rrënjë projekti ynë i ri.
Idea e videoklipit është që ta mbajmë fortë dhe ta çojmë me tej muzikën e vërtetë shqiptare.
Jo më kot kam vënë figura të ndritura të muzikes së njëmendët shqiptare.
Zhvillimi i mëtejshem i kësaj trashëgimie do të na bëjë që ne të sjellim një krijimtari që mbi të gjitha përcjell emocion.
Besoj dhe shpresoj se edhe videoklipi “Melodi” ja ka arritur sa do pak këtij qëllimi.
Bashkë me dy instrumentistët e talentuar Ergi Papadhimitri, violine dhe Ervin Telo, kitarë realizuam këtë klip në ambjentin e hotel Mondial të cilin e falenderojmë për këtë bashkëpunim.
Operator Enea Mema, ka sjellë këndshëm planet dhe ngjyrat e nostalgjisë që Elton Vogli i ka përmbledhur me mjeshtëri në post-produksion.
Fotografitë e artistëve janë melodi më vete në video. Sherif Merdani, Myfarete Laze, Bashkim Alibali, Irma dhe Eranda Libohova, Luan Zhegu, Alida Hisku, Çesk Zadeja,
Agim Krajka, Agim Prodani, Tish Daia, Kujtim Laro, Ferdinad Deda, Vaçe Zela, Rozmari Jorganxhi, Rikard Jorganxhi, Robert Radoja dhe Avni Mula, kanë qenë konstant në punën tonë përgjatë rritjes profesionale, kanë qenë figura stoike të rritjes së muzikës shqiptare dhe janë themelet e frymëzimit për projektin tonë “Melodi”.
